Je hoort het goed: u zult uw AI niet bedanken.
Maar even serieus: dat was de oproep van ChatGPT-directeur Sam Altman, die de wereld vroeg om je AI vooral niet te bedanken. En ik snap het wel. Echt. Maar ik moest toch even lachen. Ik leg het uit.
Eerst even het harde nieuws: AI is geen mens. En ook niet je vriend. Sorry. Ik breng niet graag slecht nieuws, maar zo zit het nu eenmaal. AI is computercode. En niet zomaar een beetje code, het is misschien wel de meest omvangrijke en energie-intensieve code die er momenteel bestaat.
Het gekke is: de kern van AI is eigenlijk helemaal niet zo magisch. De onderliggende algoritmes zijn vaak verrassend eenvoudig. Een verzameling wiskundige trucs, gecombineerd met veel rekenkracht en slimme optimalisaties. Een bekwame programmeur kan de basisprincipes van een AI-systeem in een week implementeren, zoals het Chinese DeepSeek liet zien met hun eigen model.
De echte uitdaging van AI zit in het trainen van het model. "Trainen" betekent in dit geval: bakken met data opslurpen, verbanden leggen, en hopen dat het volgende antwoord weer iets beter is. Dat proces vergt gigantisch veel rekenkracht.
Elke keer dat je een AI iets vraagt, of dat nu ChatGPT, DeepSeek of een ander systeem is, kost dat energie. Letterlijk. Denk aan stroom, maar ook aan koelwater voor het datacenter. Er wordt wel gezegd dat één enkele AI-vraag ongeveer twee liter water kost. En dat is dan nog zonder de elektriciteitsrekening.
En daar komen we bij de kern. Want stel: AI heeft je geholpen. Je vond het antwoord nuttig. En je zegt: "Hey, bedankt, man!" Dan is dat een overbodige interactie. Geen mens die het leest, niemand die er beter van wordt. Alleen een klein beetje extra energieverbruik. Dus ik snap Altman ergens wel. Als we dat met z’n allen laten, besparen we energie.
Maar dan zeg ik op mijn beurt: beste meneer Altman, u hebt jarenlang gewerkt aan AI die mensen ondersteunt. U liet uw AI zo vriendelijk met ons praten, bijna als een bekende uit de familie. U heeft zelfs laten toevoegen dat elk antwoord wordt afgesloten met een nieuwe vraag, om het gesprek gaande te houden.
U begon ooit met de visie om AI te bouwen ten dienste van de mensheid; een non-profit initiatief, niet gericht op winst. En nu, na al die moeite om AI menselijk te laten aanvoelen, vraagt u mensen om zich juist níet menselijk te gedragen?
Wat u eigenlijk vraagt, is om het bedanken, waarderen en tonen van empathie achterwege te laten. En dat raakt aan iets fundamenteels. Want als we dat afleren, dan raken we ook dat gedrag onderling kwijt. We worden afgestompt. Nog een stukje eenzamer. Nog een beetje minder sociaal.
Nee, meneer Altman. Het spijt me. U en uw team hebben dit digitale wezen de wereld in geholpen. De gevolgen daarvan zijn uw verantwoordelijkheid. Laten we mensen niet aanpassen aan de machine. Laten we de machine aanpassen aan de mens.
U wist beter.